تأثیر ضد التهابی شیکونین بر کشت آستروسیتی مغز موش صحرایی

مقدمه: آستروسیت­ها در گستره­ای از بیماری­های نورودژنراتیو نقش دارند. آستروسیت­ فعال عوامل التهابی همچون نیتریک­اکساید ( no ) و اینترلوکین­ها ( ils ) را آزاد می­کند. شیکونین، رنگیزه نفتوکوئینونی ریشه گیاه سنگدانه ( lithospermum erythrorhizon ) اثرات ضد التهابی و ضد سرطانی دارد. ا ین مطالعه اثرات ضد التهابی و یا سمی شیکونین بر آستروسیت­های کشت شده را می­کاود.   روش­ها: مغز نوزاد 2 روزه موش­صحرایی بعد از جدا­سازی مننژ، هموژنیزه و در محیط dmemf12 + 10% fbs کشت شد. بعد از 10 روز آستروسیت­ها جدا سازی، کشت و با خلوص بیش از 95% (به روش ایمنوسیتوشیمی) با غلظت­های μm 100، 50، 30، 20، 10، 5، 5/2، 1، 5/0، 1/0 شیکونین برای یکساعت تیمار و سپس در معرض lps قرار گرفتند. واکنش mtt برای بررسی حیات سلول­ها و سنجش میزان no (آزمون گریس ، برای ارزیابی روند التهاب ( پس از 24 و 48 ساعت انجام شد.   یافته­ها: غلظت­های μm 30، 20، 10، 5، 5/2، 1 شیکونین فاقد اثر ضد التهابی و مرگ سلولی بود، اما در غلظت­های μm 5/0 و 1/0 منجر به کاهش تولید no و القاء اثرات ضد التهابی شد ( p<0.001 )، در غلظت­های μm 100 و 50 منجر به کاهش تولید no و مرگ سلولی شد ( p<0.001 ).   نتیجه­گیری: شاید کاهش تولید no توسط آستروسیت، ناشی از مهار رهایش و بیان عوامل التهابی و سیگنالینگ سلولی همچون ils و inos تحت اثر ضد التهابی شیکونین در محدوده غلظتی μ m 5/0 و 1/0 بوده باشد اما کاهش تولید no در غلظت­های μm 100 و 50 شیکونین احتمالاً بدلیل افزایش مرگ سلولی است که نتایج مؤید این نیز بود.